BU ÇELİŞKİLER, ÇARESİZLİK Mİ UMURSAMAZLIK MI ?
TALAT YAVUZ
BU ÇELİŞKİLER, ÇARESİZLİK Mİ UMURSAMAZLIK MI?
Bugün anlamakta güçlük çektiğim bazı çelişkilerden bahsederek, çözüme giden yolda bir kilometre taşı da biz döşeyelim istedim. Bazen ortaya çıkış hikâyesi mantıklı gerekçelere dayansa da bir an önce bu çelişkilerden kurtulmak gerekiyor. Buyurun;
Seksen öğrencisi bulunan bağımsız anaokulu müdürüne haftada yirmi beş saat ek ders verirken, yüz anasınıfı öğrencisi bulunan ilkokul-ortaokul beraber bir okulun müdürüne haftada yirmi dört saat ek ders veriyoruz. (Son toplu sözleşmeye kadar yirmi saatti.)
Öğretmenlerin eş ve çocuklarına yeşil pasaport hakkı verirken, otuz yıl hizmeti olan ilçe milli eğitim müdürlüğündeki memur arkadaşımız, bu hakkın bize hangi kriterlere göre verilmediğini anlayamadım diyor.
Zorunlu hizmet bölgesindeki bir okulda çalışan iki öğretmenden bir yıl için, mecburi hizmet kapsamında çalışan öğretmenimize kırk, zorunlu hizmetten muaf olarak çalışan öğretmenimize yirmi dört puan veriyoruz.
Aynı okulda aynı saatte yapılan kursların, yetiştirme kursu olanına iki kat, İYEP kapsamında olanına normal ek ders ücreti ödüyoruz. Özellikle sınıf öğretmenlerinde, ek ders hesaplama sistemine göre bir gün göreve gelmeyen öğretmenle üç gün göreve gelmeyen öğretmen arsında hiçbir fark oluşmuyor.
Branş öğretmenleri, maaş karşılığı on beş saat derse girerken, sınıf öğretmenleri on sekiz saat derse giriyor. 8 e 1’den başlayan ve ek dersi artırımlı alan teknik öğretmenler gibi bütün öğretmenlere aynı hak tanınsa yolda kalmayız zannederim.
Yönetici adaylarının en liyakatlisini seçmek için sınav yaparken, en üst dilimden öğrenci alan proje okullarına yöneticiyi sınavsız atıyoruz.
Yardımcı hizmetli, memur ve şeflere yemek ve giyim yardımı verirken, sene başı eğitim yardımı vermiyoruz. Okullarda çalışan memur, hizmetli ve idareciler tam gün okulda olmasına rağmen yemek ve servis imkânı sunulamıyor.
Diğer bütün bakanlıklarda çalışan memurların başka kalemlerde gelirleri varken, Milli Eğitim Bakanlığı’ndaki memurların sadece çıplak maaşları var.
Diğer bakanlıklarda çalışan şefler yönetici tazminatı alırken; Milli Eğitimdeki şefler sadece maaşlarını alıyor.
2006 yılında tekrarı yapılamayan bir sınavla uzman öğretmen olanlara, aylık iki yüz liraya yakın ödeme yaparken, bir daha uzman öğretmen olabilme imkânı sunmadığımız öğretmenler için bu çelişkiyi giderecek bir çözüm de bulamadık. Yüksek Lisans mecbur tutulacak kadar önemsenirken, idarecilerin ek dersleri artırımlı ödenmiyor. Maaşı kadar ek ders ücreti alabilen, idarecisini ikiye katlayan öğretmen ve sadece maaş karşılığı dersi olan ve çıplak maaşa talim eden öğretmen aynı okulda olabiliyor.
Diğer kurumlarda çalışan memurların kurumsal işleri için yol yakıt araç vb. verilirken okul yöneticileri; MEB, valilik, kaymakamlık işlemleri ve muhakkiklik görevleri gibi kurumun tüm işleri için şahsi araçlarını kullanmak zorunda kalıyor.
Burada örneklerini verdiğim çelişkiler, yaptığımız programlarda dillendirilen, ziyaretlerde bizlere iletilen ve yıllar içinde takip ettiğimiz konulardan bazıları. Bu örnekler artırılabilir. Ancak küçük bir düzenleme ile giderilebilecek çelişkiler yıllar yılı uygulamada kalıyor. Bu çelişkiler devlete güveni zedeliyor, adaletsizlik oluşturuyor, çalışma barışına zarar veriyor, çalışanlarımız kendilerini değersiz hissediyor ve ülkemize yakışmıyor.
Bu çelişkilerden kurtulmanın maliyeti, çelişkilerle çalışmanın maliyetinden yüksek değildir. Öğretmenlik Meslek Kanunu ve bağlı düzenlemeler özenle yapılmalı, az olan çok olana, geride olan önde olana tamamlanmalıdır. Şu ek dersler konusunda yaşanan adaletsizlikler, genel müdürlüklerden okullara kadar sınav görevlerinde yaşanan keyfi uygulamalar, adil, dengeli ve şeffaf bir sisteme kavuşturulmalıdır.
Talat YAVUZ
Eğitim Bir Sen İstanbul 4 Nolu Şube Başkanı
yavuztlt@hotmail.com
www.twitter.com/talatyavuz29
www.facebook.com/yavuztlt
